 Wysłany: Pią 18:23, 21 Lip 2006 Temat postu: |
|
| Góry są piękne
im wyżej tym blizej Boga. tak zawsze uczyli 
i to chyba czuć, a napewno dalej od cywilizacji. Może wyda Wam się to dziwne. ale ja naprawdę kocham spokój )))) |
|
| Wysłany: Pon 19:53, 03 Lip 2006 Temat postu: |
|
Kubul,nie denerwuj mnie 
WSZĘDZIE
edit: hm,właściwie teraz było strasznie łatwo.... jak byłam w Marianówce,wtedy były hardcory   |
|
| Wysłany: Nie 21:26, 02 Lip 2006 Temat postu: |
|
| Góry są piękne, naturalne, daleko to cywilizacji. Tak samo w głębi lasu czuje taką świadomość, że przecież wszystko to dzieło Stworzyciela.
Myśle, że każdemu potrzeba takiego obcowania z przyrodą raz na jakiś czas. Chwila kontemplacji i autorefleksji(nie wiem czy dobrze użyłem tych słow  ) aby później wkroczyć z nowymi siłami w świat codzienny.
PS. Zuzi gdzie tam mieliśmy męczące szlaki? |
|
| Wysłany: Nie 19:50, 02 Lip 2006 Temat postu: w górach |
|
| Spiewamy w piosence :
Ponad górami plynie Twa milości rzeka a więc ja otworzę serce moje by Zbawiciel mógł uwolnić mnie I za każdym razem,kiedy jestem w górach doświadczam tego osobiście. Idąc po trudnym,męczącym szlaku początkowo jestem zła,ze nie zostałam w domu... Potem zaczynam zachwycać się widokami... a potem zaczynam czuć bliskość Boga - czy pośród skał i kosodrzewin, czy pośród towarzyszy na szlaku, czy w spiewie gazdzin w małej kapliczce....
Nie wiem,co tak szczególnego jest w górach - ale coś musi być. Rzadko kiedy czuję się tak blisko Niego.... I jeszcze tak sobie pomyślałam - chodzenie po górach jest obrazem naszego życia - trzeba się naprawde napocić i namęczyć, żeby osiągnąć jakiś cel. I choć może z dołu go nie widać, jest gdzieś tam i trzeba do niego dotrzeć. Pozdrawiam cieplutko |
|